Wist je dat 1 op de drie Nederlanders insulineresistent is?

Ben je vaak moe, hongerig en heb je last van een zwembandje?
Eén op de drie Nederlanders is insulineresistent.
Insulineresistent zijn betekent dat je op weg bent naar hardnekkig overgewicht, diabetes type 2 en allerlei andere chronische aandoeningen.
Een zwembandje is bij vrouwen een veelvoorkomend symptoom van insulineresistentie.
Koolhydraten en vetten zijn in onze voeding de belangrijkste energieleveranciers. Eiwitten zijn vooral belangrijk als bouwstof voor nieuwe cellen. Als je koolhydraten eet worden deze via je darmen opgenomen in je bloed. Hierdoor stijgt je bloedglucose of bloedsuiker. Insuline is vervolgens het hormoon dat ervoor zorgt dat de glucose uit je bloed naar je lichaamscellen wordt gebracht om te worden omgezet in energie.
Alle vormen van koolhydraten zorgen voor een stijging van je bloedglucose, niet alleen suiker. Denk ook aan zuivel, granen, zetmeel en knollen. Dan gaat het dus om producten als melk, crackers, rijst, pasta, peulvruchten en aardappelen. Vooral de geraffineerde koolhydraten die in witte rijst, witte pasta en witbrood voorkomen laten je bloedglucose snel stijgen. Maar je bloedglucose stijg ook door koffie, alcohol, een deel van de lightproducten, chemische stoffen in bewerkte voeding en te veel en te vaak op een dag eten. Ook stress zorgt voor een stijging van je bloedglucosespiegel.

Hoe ontstaat insulineresistentie?
Een hoog niveau van bloedglucose is ongezond want het ontregelt allerlei processen in je lichaam en kan veel chronische ontstekingen veroorzaken. Je lichaam wil dit dus zo snel mogelijk terugbrengen naar een normaal niveau. Bovendien moet die glucose in de cellen van je spieren of hersenen worden opgenomen, want alleen daar kan glucose worden omgezet in energie. Zodra je bloedglucosespiegel stijgt, wordt er daarom het hormoon insuline aangemaakt, die brengt de glucose naar je cellen, waar het kan worden omgezet in energie.
Als insuline heel vaak wordt ingezet dan gaan de deurtjes van de cellen niet meer open om de glucose op te nemen (insulineresitentie), waardoor dit in het bloed blijft zitten. Dan wordt het ook erg lastig om af te vallen.
Een belangrijke eerste stap voor afvallen is stoppen met het eten van zoetigheid en suiker.
Tweede stap is stoppen met broodproducten, pizza, melk, pasta, rijst, bewerkte voeding, pannenkoeken, vruchtensappen, light-frisdranken, energiedranken en alcohol. Anders maakt het lichaam nog steeds grote hoeveelheden insuline aan. Deze voedingsmiddelen gedragen zich in het lichaam allemaal min of meer als suiker en zorgen ook voor een stijging van de bloedglucose.
Als glucose de cellen niet binnen kan, blijft ze in het bloed circuleren. Het lichaam zal dan geen eigen lichaamsvetten verbranden, er is immers voldoende glucose aanwezig om te voorzien in de energie behoefte. En de glucose die niet wordt gebruikt, wordt ook nog eens opgeslagen in onze vetcellen. Onze vetcellen zijn immers onze energievoorraad voor periodes van schaarste. Die ‘magere tijden’ zullen echter nooit aanbreken als het lichaam iedere dag opnieuw een overdosis glucose krijgt.
Glucose bevordert vetopslag en verhindert vetverbranding.

Hoe merk je dat je insulineresistent begint te worden?
Als je lichaamscellen geen glucose meer krijgen en de glucose in je bloed blijft zitten dan krijgen je cellen geen brandstof voor energie meer, dus word jij moe.

Algehele vermoeidheid zonder directe oorzaak kan een eerst signaal van isulineresistentie zijn.
Een ander signaal is dat je eet-en snaaibuien krijgt en vooral behoefte aan zoetigheid, want je lichaamscellen smeken als het ware om glucose om energie voor je te maken! Zoetigheid en (veel) eten  zorgt normaal gesproken even voor een snelle toename van je bloedglucose en dus energie. Je lichaam maakt dan snel een extra dosis insuline aan om die extra toevoer van glucose toch zoveel mogelijk in je cellen te krijgen.
Stemmingswisselingen zijn eveneens een aanwijzing voor insuline resistentie.
Je kunt zelfs depressieve gevoelens krijgen; een depressie is namelijk ook een vorm van gebrek aan energie. Tot slot is overgewicht en over het algemeen veel moeite hebben met afvallen, ook een signaal van insulineresistentie.

Hoe merk je dat je insulineresistent bent?
Op de wat langere termijn kunnen andere symptomen zichtbaar worden, waaronder een verhoogde bloeddruk, last van chronische ontstekingen, gewrichtsklachten, onregelmatige menstruatie, oogklachten, huidklachten, aderverkalking, hart- en vaatproblemen, overgewicht en een versnelde veroudering. Insulineresistentie kan uiteindelijk resulteren in diabetes 2, depressieve klachten , dementie en mogelijk ook allerlei auto- immuunziektes.
Bij vrouwen kan insulineresistentie ook nog eens zorgen voor hormonale chaos in het lichaam. Het speelt een rol bij het premenstrueel syndroom (PMS) en bij hormonale migraine.

Neem de belangrijkste oorzaken van insulineresistentie weg:
Het is vaak een combinatie van
- 1 verkeerde voeding
- 2 te weinig beweging
- 3 langdurige stress
Verborgen infecties of ontstekingen in het lichaam kunnen ook een rol spelen.

Ad 1 verkeerde voeding
Zorg dat je glucose voeding stabiel wordt.
Suikers en koolhydraten in voeding zorgen voor een glucosepiek. Bouw dit af.
Vervang zoet smakende dranken (is vloeibaar snoepgoed) door water of kruidenthee.
Ook bewerkte voeding zit vol suikers, verminder deze producten ook!
Eet volop verse producten en gezonde vetten, want die houden je bloedglucose stabiel.
Je wordt niet dik van het eten van gezonde vetten, ook niet van de verzadigde vetten.
We worden dik van het eten van zoetigheid en koolhydraten.
Als je koolhydraten sterk vermindert, hebben verzadigde vetten geen schadelijk effect en kan je cholesterolgehalte juist dalen. Vergeet alle light- en halfvolle producten en geniet van roomboter, volvette kaas, mayonaise en lekkere dressing.

Je dagelijkse voeding is je eerste geneesmiddel als het gaat om insulineresistentie en diabetes type 2.

Ad 2 te weinig beweging
Bewegen is een geweldige manier om je bloedglucose te laten dalen. Te weinig beweging zorgt voor insulineresistentie. Als je flink beweegt dan kan , zelfs tot nog twee uur daarna, glucose direct je spiercellen in zonder tussenkomst van insuline.
Vooral bewegen voor je ontbijt is heel erg goed. Zodat de insuline weer beter wordt opgenomen.
Zit ook niet langer dan een uur. Sta dan even op om enkele minuten te bewegen.

Ad 3 Langdurige stress
Chronische stress sloopt je lichaam. Bij stress maakt je lichaam verschillende stresshormonen aan die een negatieve impact hebben op je glucosespiegel. Ook zorgen zij ervoor dat er meer glucose in het bloed komt. Je lichaam zorgt bij stress namelijk voor extra energie omdat het denkt dat er gevaar dreigt. Dit kan er ook voor zorgen dat cellen ongevoelig worden voor insuline en je dus insulineresistent wordt.
Mediteer, ademhalingsoefeningen, mindfulness, wandelen, yoga, lachen, knuffelen zijn bekende manieren om stress in je lichaam te verminderen.

Tot slot, een geweldige manier om van insulineresistentie af te komen is periodiek vasten, vooral in combinatie met bewegen.